Op zoek naar het pad

Kavrun is het niet geworden. Het weer laat het niet toe om wederom de hoogvlakte op te gaan. We vertrekken vanuit ons berghutje te voet. Er moet volgens Maps Me ook hier in de buurt een wandelpad langs de rivier zijn. Na lang zoeken vinden we het bruggetje wat ons naar het begin van de route leidt.  Niet dankzij de routeplanner maar omdat ik goed om mij heen kijk terwijl Patrick de groene cursor op het beeldscherm volgt. 

Het bruggetje waar we over heen moeten is compleet begroeid met mos en behoorlijk vermolmd . Door de gaten in de planken kun je de woeste rivier zien stromen. Het bospaadje naar boven is glibberig en smal. Aan weerszijden groeien braamstruiken waar je je absoluut niet aan vast kan houden zonder je afschuwelijk open te halen. De euforie dat we dan eindelijk het pad gevonden hebben doet ons verder gaan, tegen beter weten in?

We komen langs een in onbruik geraakte hamam. Krankzinnig om dat hier tussen de naaldbomen langs een zeer smalpaadje aan te treffen. In het badhuis zien we de ronde stenen kuip waar het rivierwater via een buis nog steeds in stroomt. Het ronde koepeldak met luchtgaten is helemaal groen van de alg. Compleet opgenomen in de natuur. Prachtig.

We vervolgen onze weg en zijn meer bezig met opletten waar we onze voeten zetten dan dat we om ons heen kijken. Daarbij worden we omringd door hoge bomen. Er is geen uitzicht. Opeens gaat de muezzin weer af. Zelfs hier weet hij ons te bereiken. Er is geen ontkomen aan. We krijgen honger en er is geen mogelijkheid om ergens lekker te gaan zitten. Ik stel voor om terug te gaan. Wat kan ons de hoger gelegen waterval schelen?

Later horen we dat vorig jaar een gezin dat ook in de berghut logeerde dezelfde route is gaan lopen. Zij hebben de hele afstand gedaan. Een 5 uur durende tocht naar een hoog gelegen dorpje. Toen moesten ze nog terug. Het werd donker. Ze konden het pad niet meer zien en zijn ter plekke gaan zitten, wachtend op de opkomende zon. Ze zijn verschrikkelijk bang geweest in de donkerte met allerlei vreemde geluiden. De jongens van de berghut hebben de politie ingeschakeld want zij maakten zich vreselijke zorgen om hun gasten die maar niet thuis kwamen.

Het heeft de krant gehaald.

Wij hebben in het zonnetje onze joghurt met vlierbessensap opgesmikkeld, beter!