Sloophamer en Sikkel

30 oktober 2018 - Assendelft, Nederland

De X-Trail moet vandaag om 13.00 uur terug in Baku zijn. We vertrekken om 9 uur uit Quba dus dat moet lukken. De benzine is zo goedkoop dat we er veel te veel ingooien. De auto moet gek genoeg met een lege tank ingeleverd worden. Patrick weet zeker dat er nog wat bekeuringen afgerekend moeten worden. Gezien het absurde aantal camera’s en de onlogische snelheidsbeperkingen. Het is een saai stuk over de snelweg met zicht op ommuurde huizen, goederentreinen, en in de buurt van Baku ook petrochemische industrie. We hoopten dat het op zondagochtend rustig zou zijn in Baku maar dat is zeker niet het geval. We worden weer links en rechts gepasseerd maar vinden met behulp van Maps Me vlot het verhuurbedrijf. We blijken geen enkele bekeuring te hebben opgelopen. Ongelooflijk! De foto’s van snelheidsovertredingen worden namelijk meteen naar de eigenaar van de auto gestuurd en niet net als bij ons pas na enkele weken. Aangezien we morgen vanuit Baku (uiteraard het Haidar Aliyev Airport) terugvliegen naar Amsterdam overnachten we in Baku. Vanuit de auto zagen we het standbeeld van de ‘liberated woman’ bij het Nizami metrostation en we gaan er meteen met de metro heen om het eens goed te bekijken. We waren er al verscheidene keren langsgelopen zonder dat we er acht op geslagen hadden. Het staat op een hele hoge sokkel en krijgt zo niet de aandacht die het verdient. Patrick heeft nog wat onderzoek gedaan naar het beeld en onze aanname dat het om een islamitische vrouw gaat die zich niet langer wil verstoppen achter verhullende kledij bleek maar ten dele te kloppen. Het is een Sovjet-beeld uit 1960, bedoeld om de islamitische vrouw deel te laten nemen aan het arbeidsproces. We gaan naar één van de schaarse Sovjet-gebouwen die de Azerbeidzjanen niet gesloopt hebben: het Intourist Hotel (bouwjaar 1934) We drinken een kopje Illy-koffie en bekijken het menu: Het is opgebouwd uit gerechten uit de voormalige Sovjet-Unie. We besluiten er ‘s avonds te gaan eten. Die sloopwoede van de Azeri’s is wel begrijpelijk -het neerhalen van de architectuur van de bezetter moet voor opluchting gezorgd hebben - maar anderzijds is hiermee het hele historische verband uit deze stad gehaald. Hoe we ook ons best doen, we zien eigenlijk alleen maar zesbaans-snelwegen die in lussen door de stad razen en gedrochten van gebouwen. Het diner in het Intourist Hotel is aan de prijs maar smaakt uitstekend.