Yerevan: Leave your preconceptions at home

Er breekt plotseling paniek uit. Onze Lonely Planet is pleite. We gaan onze gangen na en komen tot de slotsom dat ie alleen maar in het portiersvak van de Lada Niva achtergebleven kan zijn.  We gaan terug naar het verhuurkantoor en warempel: hij is terecht en wij zijn helemaal opgetogen. We hoeven niet veel deze dag. Een kaartje kopen voor de nachttrein naar Tiblisi en onze bagage op het station stallen. Het gaat van een leien dakje. De lokettiste spreekt zeer behoorlijk Engels en in een mum van tijd hebben wij de juiste reisbescheiden. Nu de bagage nog. Volgens de welsprekende dame is er geen bagagedepot op Yerevan Centraal. Ze weet wel een oplossing.  Ze draait een nummer en weldra verschijnt er een morsig mannetje dat wel raad weet met onze bagage. Hij zet het zaakje in een kantoor en vraagt voor deze dienst 4000 Dram. Dat vinden wij nogal gortig en hij maakt er meteen 3000 van. Ik vraag om een ontvangstbewijs maar hij laat hoofdschuddend de biljetten in zijn broekzak verdwijnen.  Woedend wend ik me weer tot de loketdame, die plotseling geen woord Engels meer spreekt. Ik zeg: That’s why this country is not developing. There is no transparancy ! Fabienne sleept me bij het loket vandaan.  Heerlijk met de handen vrij, dat wel, genieten we van onze voorlopig laatste dag in Yerevan. Een bijzondere stad die zich moeilijk prijsgeeft of  volgens de Lonely Planet: ‘Leave your preconceptions at home’.  We gaan naar ons geliefde Lover’s Park en we werken aan het reisverslag. Later wil ik nog graag een staaltje sovjet-architectuur zien in een buitenwijk, een cardiologisch onderzoekscentrum uit de jaren ‘60. Een apenstrak vormgegeven flatgebouw met smalle verticale raampartijen en in verhouding kleine , taps uitlopende balkons. In het park voor het gebouw is hetzelfde grid te zien. Ik ben lyrisch maar Fabienne vindt er niets aan. Als bijvangst ontdekken we een oud hoofdkantoor van de telefonie met schitterrende gevelsculpturen. We hebben geen tijd meer om uit eten te gaan en beperken ons tot  broodjes van de Carrefour.