Mestia

We willen graag een wandeling in de bergen maken zonder gelijk in de klauwen van de commerciële bureaus te komen. Veel wandelaars zien we terugkomen vanaf een pad bij ons in de buurt. Het leidt stijl omhoog. Zo steil dat we om de paar meter moeten bijkomen. We worden van alle kanten ingehaald door geoefende wandelaars, heel jonge mensen maar zeker ook door veel oudere. Ze torsen volledige bepakking mee. Aan hun rugzakken hangen slaapmatjes en lichtgewicht tentjes. Het zijn groepen onder begeleiding van een gids maar ook individualisten zoals wij.
We volgen de rood witte merktekens zoals ik die ken van het Pieterpad. Soms staat er een wegwijzer. We zijn op de goede weg. Er staat 3 uur voor deze route naar een groot kruis boven op een berg. Wij doen er 4 uur over. Eigenlijk willen we de meren zien maar dan komen er nog 2 klimuren bij ( voor ons waarschijnlijk 3). De terugweg nog niet meegerekend. Bij het kruis staat een platform waar je op kunt om een nog mooier uitzicht te hebben. We bestijgen de trap en treffen daar 4 jongelui uit Israël. Ze zetten koffie op hun gascomfoortje en bieden ons een kop koffie aan. Hier zegt Patrick geen nee tegen. Zij trekken van hut naar hut. Moeiteloos. We kletsen een tijdje en onderbreken het gesprek omdat er een grote roofvogel vlakbij langs zweeft. 
Het is koud maar zo mooi daarboven. Zullen we wel of zullen we niet, dat is de vraag.
De wolken pakken samen. Er is regen op komst.
We besluiten definitief terug te keren. De Israëli gaan door. We zien ze ook niet meer terug de volgende dagen. Georgië ligt voor hen op 2 uur vliegen, is zeer goedkoop en zo anders qua cultuur en natuur. Dus een goed vakantieland. 
Ook veel Russen vinden het hier goed toeven.

Om meer van Svanetië te zien dan dat wij tot nu toe gezien hebben moet je je toch echt overgeven aan de vele chauffeurs met hun 4 x4 voertuigen. Wij zijn niet goed uitgerust om te kunnen trekken. Klaar, zo simpel is het.
We stellen een jong Russisch stel uit ons guesthouse voor om een auto te delen om zo de kosten te drukken. 
Na een rustdag om naar het eerder genoemde museum te gaan en  en uit te zoeken wat we nu verder nog willen hier in dit gebied, gaan we de volgende dag met hen op pad naar Ushkuli. Een bergdorp 48 kilometer verderop. Een rit van 3 uur over een zeer slecht begaanbare bergweg met een chauffeur die er genoegen in schept om een wedstrijdje te houden met zijn companen.