Crank up the volume

We worden in de wijk rondom metrostation Technische Universiteit ingesloten door prefab Sovjet-flats. Van een afstand lijken de bijenraat-achtige woningen uniform. Toch is geen woon-unit identiek omdat de bewoners ieder voor zich en dus op uiteenlopende manieren de balkons dichtgemaakt hebben. Soms zijn ze volledig dichtgemetseld maar meestal zijn ze van kozijnen voorzien, klein, groot, van hout, van kunststof, afkomstig uit caravans, enz. Er is geen sprake van bouw- en woningtoezicht om van een schoonheidscommissie maar helemaal te zwijgen. Aan de buitenkant wonen geen mensen denkt de Kaukaziër en geef hem eens ongelijk. Beschermstrips worden in de regel niet van nieuwe kunststofkozijnen verwijderd. Iedere werkbij metselt dus zijn individuele raat dicht met het materiaal dat hij toevallig voorhanden heeft. 
Nu we het toch over woningen hebben kan de Kaukasische badkamer niet onbesproken blijven. In het midden hangt een douche met een afvoerputje in de  kale vloer. De wastafel en wc bevinden zich pal daarachter, zodat je door de nattigheid moet waden nadat er gedoucht is. 
De woningen zijn overdadig verlicht met helse led-lampen behalve daar waar licht gewenst is, b.v. naast je bed. Wij draaien meestal 90 procent van de lampen los en pluggen ons eigen schemerlampje van 3 Lari in.
Een huisbaas zal bij sleuteloverdracht meteen de tv hard aanzetten om aan te geven dat de woning nu operationeel is. Dit gebeurt overigens ook in winkels, restaurants, taxis, marshrutka’s met geluidsinstallaties. ‘Local restaurants and cafes crank up the volume of their stereos extra loud when tourists arrive’ aldus de Lonely Planet.