Trabzon

Trabzon ligt mooi aan de Zwarte Zee. Het is een stad met veel hoogteverschillen en op talloze plekken kun je de zee zien. We hebben heerlijk rondgebanjerd. Ik was heel huiverig dat dit niet zou kunnen vanwege de spierknoop in mijn bil maar de oefeningen van mijn fysiotherapeut op de ‘ triggerpointrol’  werpen eindelijk na weken van pijn, hun vruchten af!

Af en toe ga ik op een muurtje zitten om bij te trekken en op Patrick te wachten die kijkt of het ergens de moeite waard is. Soms word ik gewenkt te komen maar meestal komt de verkenner terug.

De straatjes slingeren overal en nergens naar toe.

Veel huizen zijn vervallen of reeds moedwillig afgebroken omdat ze anders spontaan zouden zijn ingestort. We zien veel Osmaanse pandjes met mooi verkleurd houtwerk en balkonnetjes en huizen helemaal bekleed met moziek. De deuren zijn veel voorzien van de leukste ijzeren hekwerken. Ook heel veel lelijkheid.

Overal winkeltjes zoals we dat kennen. Veel kitsch, plastic, groente en fruit, keurig uitgestald. De winkelier zittend op zijn stoepje in afwachting van klandizie of in gesprek met zijn buurman. 

We zien niet veel gesluierde vrouwen. De zwaar ingepakte dames die er zijn, zijn op een hand te tellen. Ik geef geen aanstoot met mijn rokje en blote benen. De mensen zijn heel vriendelijk en behulpzaam. De sfeer is vrij en gemoedelijk. Heel relaxed allemaal.

De imam heeft zich vanochtend verslapen. Gister liet hij zich echter om 5 uur in de ochtend luid en duidelijk horen. 

Het is nu 8 uur, we gaan zo ontbijten.

Vandaag reizen we af naar Rize met de autobus. We hopen een aardig plekje aan zee te vinden.